Zürich met kinderen: 12x tips voor een kindvriendelijke én betaalbare citytrip!
Naar het Zwitserse Zürich met kinderen, is dat leuk maar ook betaalbaar? Yvonne zocht het…
Sassolungo, unieke berglift in de Dolomieten
Ooit gehoord van de Sassolungo? Dit bergmassief ligt op de grens van de regio Val Gardena in de Italiaanse Dolomieten. Zoals we wel eerder hebben geschreven, is Val Gardena wat ons betreft een verborgen parel voor een heerlijke gezinsvakantie.
Ben je hier en op zoek naar spanning en avontuur? Dan moet je ook zeker een ritje maken met de bijzondere ‘eitjeslift’ die je naar de top van de Forcella del Sassolungo brengt. In dit blog vertellen we je er alles over.
Opstappen bij Bidonvia Sassolungo
Tijdens onze vakantie in Val Gardena besluiten we een ritje te maken in de berglift Focella del Sassolungo. Dit schijnt echt een unieke ervaring te zijn en dat willen we natuurlijk niet missen. Vanuit Santa Cristina rijden we naar Bidonvia Sassolungo, dat is met de auto zo’n 18 minuten rijden.
Er is een grote parkeerplaats en het is er best druk als wij er zijn. De omgeving is ruig en indrukwekkend. Als wij er zijn is het vrij helder, dus we hebben goed uitzicht op de grillige rotspunten om ons heen. En we zien de berglift! Een sliert van kleine witte cabines die als een ‘lint’ achter elkaar de berg opgaan.
”Ze zijn echt heel klein mama” zegt zoon D. En dat klopt, in de lift kunnen maximaal 2 volwassenen. We parkeren de auto en lopen naar de ingang van de lift. We hoeven geen kaartje te kopen, want met de Valgardena Card mogen we ook van deze lift gebruik maken.
Focella del Sassolungo; een ‘eitjeslift’ naar 2681 meter
De Sassolungo is een hele bijzondere lift. Heel nostalgisch en absoluut niet te vergelijken met de hypermoderne gondels of stoeltjesliften die je vrijwel overal ziet in de bergen. Deze lift is een zogenaamde ‘eitjeslift’ of soms ook wel bekend als ‘kistenlift’. De lift is heel klein en je kan er alleen rechtop staan.
Vooral het instappen is een hele belevenis. Je stapt niet in deze lift, maar je springt in deze lift. Gelukkig zien we dat er sterke ‘liftboys’ zijn die je vooraf instructies geven en je helpen bij het instappen, of dus eigenlijk inspringen. ”Gaat dat wel passen met een rugdrager”? Ik kijk een beetje bedenkelijk naar de lift en het gevaarte op de rug van mijn man Manolito.
De dame achter de kassa stelt me gerust, de kinderen kunnen prima mee en ook met een rugdrager passen we erin. We moeten ons wel ‘opdelen’, ik ga met zoon D. en Manolito gaat met dochter A. die in de rugdrager zit.
Daar gaan we, springend de lift in
Daar gaan we, eerst zie ik Manolito zijn ‘startpositie’ innemen. Hij moet op een gemarkeerd kruis gaan staan en wacht tot het witte bakje aankomt. Er staat een ‘liftboy’ aan elke kant om je te helpen instappen. Het deurtje wordt meteen goed gesloten en dan zijn D. en ik aan de beurt. Een beetje spannend vind ik het wel.
We gaan staan op het kruis, de lift komt eraan en voordat ik het door heb, worden we min of meer in de lift geduwd. Het deurtje wordt meteen achterons gesloten. Tsja, wat vond ik ervan? Eigenlijk gaat het super snel en sta je voor je het weet in de lift. De hulp van de ‘liftboys’ is noodzakelijk, alleen al door het bakje dicht te doen. Het is ook niet moeilijk, ‘misspringen’ kan eigenlijk niet.
Om ons heen zien we meer gezinnen met kinderen en die worden stuk voor stuk veilig en wel door het liftpersoneel in de lift geholpen.
Een beetje claustrofobisch is het wel….
Daar gaan we, de lift is echt klein. Er zijn geen zitjes, volwassenen kunnen hier alleen rechtop staan. Het eerste stuk gaat nog redelijk vlak. Onder ons zien we nog de grasweiden met wandelpaden er tussendoor. Er zijn genoeg mensen die de top van de berg blijkbaar wandelend bereiken.
Op een gegeven moment gaan we steiler omhoog. Het landschap verandert nu ook. Onder ons zien we eigenlijk alleen nog grote rotsblokken en natuurlijk de grillige rotspunten van het Sassolungo gebergte.
De lift gaat niet heel snel. D. is inmiddels op de grond gaan zitten, dat past net. Ik merk dat ik het wel een klein beetje claustrofobisch begin te vinden. Soms schiet een gedachte door me heen, wat als de lift ‘stil komt te hangen’…. Goed, niet teveel over nadenken.
Eindstation bereikt, de Forcella del Sassolungo
Gelukkig, na zo’n 15 minuten zie ik in de verte het eindstation. ”Kom D. opstaan, we zijn er bijna!” zeg ik tegen D. Het ‘uitspringen’ gaat dankzij de liftmannen net zo soepel als het ‘inspringen’.
”Kijk mama, daar sneeuw!” Inderdaad, hier op het bergstation Forcella del Sassolungo op 2681 meter zien we verschillende sneeuwvelden liggen. Het is hier ook echt een stukje frisser dan het waar we onze ‘belevenis’ begonnen.
Bij het bergstation is ook een berghut, de Rifugio Toni Demetz. Je kunt hier wat eten of drinken en zelfs overnachten. Vanaf hier beginnen ook tal van wandelroutes en mogelijkheden voor klettersteigen. Voor kinderen vind ik deze wandelingen niet zo geschikt, het zijn voornamelijk moeilijke alpinepaden. Wij genieten vooral van de indrukwekkende omgeving en glijden op de sneeuwvelden.
Terug naar Bidonvia Sassolungo
Na een kwartiertje besluiten we terug te gaan naar het dalstation en daar nog wat te relaxen. De terugweg gaat weer hetzelfde; met hulp van de liftmannen springen we in tweetallen de lift weer in. Door de ramen aan alle kanten genieten we wederom van het mooie uitzicht. Toch ben ik blij als ik in de verte het beginstation weer zie opdoemen.
Daar aangekomen besluiten we nog even wat te drinken bij het restaurant met waanzinnig uitzicht! Was het een unieke ervaring? Jazeker!
Heb je de Val Gardena Card, dan moet je zeker een ritje maken in deze lift. Heb je last van claustrofobie of kleine ruimtes? Dan kan je misschien beter vanuit het terras van het restaurant naar deze bijzondere witte bakjes kijken.
Naar de Sassolungo, handig om te weten:
Ben je in regio Val Gardena en overweeg je ook een ritje te maken met de Forcella del Sassolungo? Dan is de onderstaande informatie handig om te weten:
Sassolungo met kinderen
Wij gingen met de Forcella del Sassolungo met onze zoon van 6 jaar en dochter van 1,5 jaar. Onze dochter zat in de Deuter framedrager en dat ging prima in de lift. Onze zoon sprong met hulp van de liftboys zelf in de lift. Ook dat ging veilig en prima. Toen wij er waren, zagen we meerdere gezinnen met kinderen.
Bedenk wel; je zit zeker zo’n 15 minuten in deze lift. Zijn je kinderen snel paniekerig, dan kan je er dus niet uit en de ruimte is heel klein. Je kunt nog een rugzak meenemen, maar verder geen buggy’s (ook niet inklapbaar).
Bij het bergstation zijn sneeuwvelden (wij waren er in de eerste week van Augustus), waar de kinderen wat kunnen spelen. Verder zijn er wandelroutes, maar die vonden wij te gevaarlijk voor jonge kinderen en hebben wij niet gemaakt. Verder is bij het bergstation een restaurant waar je wat kunt eten of drinken en zijn hier ook toiletten.
Bovenop de berg is het beduidend frisser, een extra jasje is wel handig.
Prijzen en meer informatie
Prijzen en meer informatie van de Forcella del Sassolungo vind je hier op de website van Forcella del Sassolungo. Ga je gebruik maken van meerdere bergbanen, dan kan je wellicht beter een Val Gardena Card aanschaffen. Meer informatie vind je hier op de website van Val Gardena.
Ligging Forcella del Sassolungo
Vanaf Utrecht is Forcella del Sassolungo circa 1046 kilometer. Best een eindje, je kan het goed combineren met een leuke stop in Oostenrijk.
Meer lezen:
Deel deze blog met je vrienden:
